کد مطلب:313413 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:170

پدر جان، یکتا پرستان، هرگز شرک نمی ورزند
محدث نوری در مستدرك الوسائل، به نقل از كشكول شهید آورده است كه: روزی امیرالمؤمنین علی علیه السلام حضرت عباس علیه السلام و زینب كبری علیهاالسلام را در دو طرف خود نشانده بود، و حضرت عباس علیه السلام تازه زبان گشوده بود. علی علیه السلام به فرزندش حضرت عباس علیه السلام فرمود: بگو یك (واحد)، او گفت: یك (واحد)، بعد فرمود: بگو دو (اثنین)، حضرت عباس علیه السلام خودداری كرد و گفت: شرم می كنم به زبانی كه خدا را به یگانگی خوانده ام، دو بگویم (یعنی یكتاپرستان هرگز به شرك نمی گرایند، و دوئیت، خلاف توحید است). امیرالمؤمنین علیه السلام پیشانی فرزندش را بوسید. حضرت زینب كبری علیهاالسلام، ناظر این جریان بود، عرض كرد: پدر، آیا شما ما را دوست می داری؟ حضرت فرمود: آری، فرزندان ما پاره جگرهای ما می باشند. زینب كبری علیهاالسلام عرض كرد: یا أبتاه، حب خدا و حب اولاد چگونه در یك دل جمع می شود؟ محبت شما نسبت به ما همانا شفقت می باشد و محبت خالص برای خداست. با شنیدن این سخنان حكیمانه، محبت امیرالمؤمنین علی علیه السلام نسبت به ایشان افزایش یافت [1] .

قمر بنی هاشم علیه السلام در صلابت ایمان و فضل و علم و ایقان و شرایف آداب و اخلاق، بعد از دو برادر خود - حسن و حسین علیهماالسلام - اول شخص بوده، و پس از معصومین علیهم السلام، در جمیع صفات كمالیه كسی با او همتراز نبود. عبارات زیارتهای مرویه در حق وی و نیز اخبار صادره از امام زین العابدین و امام صادق علیهماالسلام در باب آن بزرگوار شاهد شخصیت یگانه ی وی پس از معصومین است. چنانچه فی المثل امام سجاد علیه السلام می فرماید: رحمت حق بر روان عمویم عباس علیه السلام باد كه ایمان او همانند صخره ی صما و از حیث بینایی در دین بی همتا بود. چه، او نصیحت و زهد و جهاد و صبر



[ صفحه 153]



و ثبات خود را به درجه ی اعلا رسانید و در شداید و سختی جان خود را در راه یاری به برادرش نثار كرد [2] .


[1] فرسان الهيجاء: جلد 1، صفحه ي 191.

[2] فرسان الهيجاء: جلد 1، صفحه ي 192.